از سلسله دستورالعملهای اخلاقی آیت الله حسن حسن زاده آملی
*با خلق خدا مهربان باش. از سخنان ناهنجار گرچه به مزاح باشد بر حذر باش. خلاف مگو گرچه به مطایبت باشد. از قسم خوردن هم اگر چه به راست، احتراز کن. چو ایستاده ای دست افتاده گیر و تا می توانی نماز را در اول وقت به جای آر.
*انسان بیدار همواره کشیک نفس می کشد و پاسبان حرم دل است و واردات و صادرات دهان خود را می پاید و دار هستی را کارخانه ای بزرگ می یابد که با عمّال بیشمار " و ما یعلم جنود ربک الا هو" دست هم گرفته در کارند تا انسان بسازند و از عالمی تحویل به عالم دیگر دهند و می گوید که مروت نباشد که کفران شود و جبران نشود.
*از شاه اولیا امیرالمومنین علی (ع) سوال کردند که وجود چیست؟ گفت:
به غیر وجود چیست؟
*اما در باب شیوه پسندیده سکوت، حق است که :
هر که را اسرار حق آموختند
مُهر کردند و دهانش دوختند
هر که خاموش شد گویا شد. هر که چشم سر بست بینا شد. هر که مراقب است سرور است. چه این که کلید نیکبختی در مشت اوست و نگین پیروزی در انگشت او.
*قیامت با توست نه در آخر طول زمانی. رسول الله (ص) به قیس ابن عاصم فرمود: "ان مع الدنیا آخره" .
*از هم اکنون که ماه شعبان است و میقات شهر الله است، غسل توبه کن و لباس وفا و ولا از دل و جان محرم شو و از صمیم قلب لبیک گو و در خویشتن سفری کن و گرد کعبه عشق طواف کن که دستی از غیب برون آید و کاری بکند.
*در روز، مشغله و آمد و شد و اسباب انصراف انسان بسیار زیاد است، بخلاف شب که هنگام آرامش قوله سبحانه: " انا سنلقی علیک قولا ثقیلا ان ناشئه الیل هی اشد و طئا و اقوم قیلا ان لک فی النهار سبحا طویلا". لذا اذکار و اوراد و خلوت را در شب تاثیری خاص است که در روز نیست، به خصوص در ثلث آخر لیل.
*اهل الله گفتند که هیچ نوع از انواع اذکار و عبادات در ترقی درجات و مقامات معنوی کلمه طیبه "لا اله الا الله" ندارد. از این روی رسول خدا (ص) فرمود: " کل حسنه یعملها الرجل توزن یوم القیامه الا شهاده لا اله الا الله فانها لا توضع فی المیزان و وضعت السماوات و الارضون السبع و ما فیهن کان لا اله الا الله ارجح من ذلک" به پارسی این که: در روز رستاخیز هر کار نیک سنجیده شود جز گواهی دادن به لا اله الا الله که آن را در ترازو ننهند چه اگر در ترازو رود، آسمان ها و زمین های هفتگانه با وی برابری نکنند. کنایه از این که ثواب این کلمه را نهایت نبود و به شمار نیاید و هیچ چیز هم سنگ او نگردد.
در این اوان که بحمدالله با " لا اله الا الله" محشوری ، خوش آن که با دوست، حشر علی الدوام دارد. حبیبا همت بلند دار و از کمال اخلاص:
دوست بگو دوست بگو دوست دوست
تا نگری هر چه بود اوست اوست
آیت الله العظمی بهجت (ره) میفرمایند: شخصی در فکر دیدار امام زمان (عج) بود، با محاسبات فهمید که آن حضرت با قفلسازی مراوده و ارتباط دارند. در راستای قفلسازان نزد یکی از قفلسازها رفت. دید پیرزنی برای ساختن کلید قفل به او مراجعه کرد و پرسید اجرت آن چقدر میشود؟ قفلساز پاسخ داد: یک عباسی میسازم. پرسید بعد از ساختن چقدر میخری؟ گفت آن را به سیصد دینار یا یک سنار (مبلغی که خیلی کمتر از آنچه میساخت) میخرم. سپس به قفلساز دیگری مراجعه نمود که به یک سنار میساخت و به یک عباسی (دو برابر) میخرید. از اینجا فهمید که این قفلساز است که شاید با امام زمان (عج) ارتباط دارد. لذا به او گفت: سلام مرا به آقا برسان. و بگو چگونه میتوان به خدمت شما رسید؟ قفلساز گفت: فلان وقت برای گرفتن جواب بیا. در وقت مقرر به وی مراجعه کرد و جواب حضرت را خواست. قفلساز گفت: حضرت فرمودند: بگو تو در فکر این نباش که مرا ببینی، خودت را درست کن، ما به سراغت میآییم. از کسانی مباش که قفل را به یک عباسی درست میکنند و سیصد دینار یا یک سنار میخرند، مثل کسانی باش که به یک سنار درست میکنند و به یک عباسی میخرند.
آری ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است. (در محضر بهجت: ش 1301)